Położony na wysokość 2400 m. n. p. m., czyli znacznie niżej od odwiedzonych dotychczas jezior. Bezkres, upał oraz stada flamingów brodzących w solnisku to pierwsze nasuwające się skojarzenia z tym miejscem. Dla wielu ludzi to główny powód odwiedzin Pustyni Atacamy, kto się zagłębi w lekturę naszego bloga dostrzeże, że to zaledwie wierzchołek góry lodowej.

Salar de Atacama to wielkie jezioro solanek, utworzone przez wody opadowe z wysokich gór, które nie znajdują nigdzie odpływu i odparowują tutaj. Biała, szorstka skorupa to dość nietypowy krajobraz dla salaru. Skąd pochodzi? W przeciwieństwie do swojego rywala z Bolwii, Salaru de Uyuni powierzchnia Atacamy nie jest zalewana regularnie wodą, stąd jej chrapowaty charakter. Salar de Atacama to największe złoża soli w Chile oraz największe na świecie złoża litu. 

Flamingi to pospolity widok wokół Salar de Atacama. Długa szyja w kształcie litery S, cienkie nogi oraz zakrzywiony w dół, gruby i duży dziób to cechy charakterystyczne dla eleganckiego i dystyngowanego wyglądu flamingów. Trzy gatunki tych ptaków zamieszkują lagunę. 

Flamingi chilijskie charakteryzują się upierzeniem intensywnie różowym, dwukolorowym dziobem: czarnym na końcu, oraz białym u nasady. Nogi zielonkawoszare oraz czarne skrzydła na końcu. 

Flamingi andyjskie mają upierzenie generalnie białe, lekko różowe na piersi i szyi. Lotki pozostają czarne, nogi żółte, a dziób jest czarny, z wyjątkiem nasady, która jest także żółta. Warto wiedzieć, że flamingi andyjskie należą do narzadziej występującej grupy flamingów na świecie. 

Kiedy natomiast wypatrzymy flaminga o bledszym upierzeniu od andyjskiego to zaprewne będzie to trzeci gatunek flamingów, czyli flaming krótkodzioby, który często towarzyszy andyjskiemu. Jego dziób jest pomarańczowożółty z czarnym końcem, a nogi ceglastoczerwone. 

Różnice w ubarwieniu przede wszystkich wyróżniają flamingi. Kolor upierzenia zależy od pokarmu, a dokładnie stężenia czerwonego barwnika w nim. W trakcie żerowania ptaki powoli kroczą, przystając. Nie do końca wiadomo, dlaczego stoją na jednej nodze. Flamingi przystosowały się do ekstremalnie trudnych warunków do życia. Żywią się małymi skorupniakami odcedzanymi z warstwy wody, a umożliwia im to dziób, który jest wyposażony w dużą ilość blaszek oraz wypustek. Odwiedzając Salar de Atacama mamy możliwość zobaczenia pokarmu flamingów, w stojącym nieopadal kas, akwarium. A w nim ciepłolubne skorupiaki o nazwie: Artemia salina, gdzie po polsku odnajdują się pod kilkoma nazwami: słonaczek, solowiec, solankowiec, kolczykowiec słonaczek. 

A na koniec spójrzmy raz jeszcze na flamingi, to cudowne ptaki. Obojętnie czy brodzą tylko w wodzie czy też zrywają się do lotu nas zachwycają! 

MM.