Co wiemy o cygarach?

Odwiedziliśmy fabrykę cygar w Gibarze. Do dzisiaj pamiętam jej zapach. Był bardzo przyjemny i zachęcający do odpalenia cygara. W fabryce wysuszone liście tytoniu, które zostały poddane fermentacji, są na nowo nawilżane, w celu przywrócenia im elastyczności. Stąd też źródło zapachu. Następnie są rozprostowywane, pozbawiane żyłek i sortowane według koloru oraz struktury i jakości.

Pod tym względem wyróżnia się aż od 11 po 15 klas. Trafiają do dłoni torcedora, który roluje liście 2-3 seco, w celu nadania mocy. Następnie czas na aromat, do tego służą owijane liście ligero. Aby cygaro paliło się równomiernie należy dodać liście volado. To nie koniec. Teraz tę wiązkę owija się kolejnymi liśćmi zawijacza, aż do powstania kształtu torpedy. Ściśnięty w specjalnej, cylindrycznej formie. Następnie wiązka zostaje owinięta w kolejny liść - capa i rolowana płaską stroną zaokrąglonego noża, który jest jedynym narzędziem w rękach torcedora. Na sam koniec cygaro zostaje owinięte liściem  pokrzywy i uszczelniony zostaje jeden z końców.

Charakter cygara zależy od doboru liści tytoniu do kolejnych warstw, oraz torcedora i jego sprawności manualnych. Każda ze znanych mark ma własne receptury i własnego mistrza, który dba, aby skręcane cygara nie były związane zbyt ciasno czy też zbyt luźno.

Podczas dniówki doświadczony torcedos potrafi wyprodukować ponad 100 sztuk. Przysługuje mu również nielimitowana ilość cygar do wypalenia podczas pracy.

Kubańskie cygara uchodzą za najwyśmienitsze na świecie: Cohiba, Montecristo, oraz Romeo y Julieta.

Kategorii cygar jest sześć, a są segregowane według barwy. Od zielonkawobrązowych - pariso verdoso po ciemnobrązowe - oscuro.

Cygara są doskonałą pamiątką z wakacji na Kubie, często możemy je kupić w zestawie, zapakowane w eleganckie drewniane pudełka lub pojedynczo, w fiolkach, dzięki którym obdarzycie bliskiego także zapachem Kuby.